Na de biografie van haar derde echtgenoot, de schrijver en vliegenier Antoine de Saint-Exupéry, (zie elders op
deze website) was het wachten op de biografie van Consuelo een ware kwelling. Maar het was de moeite meer dan waard. Dezelfde
auteur - dezelfde uitgever: wat kon er misgaan? Alles. Een biografie schrijven is immers een uiterst gewaagde onderneming.
Zeker als het Consuelo de Saint-Exupéry betreft. Maar ook dit keer kunnen we spreken van een zeer geslaagde poging.
Consuelo was bepaald geen doorsnee vrouw of echtgenote. Deze Latijnse schone was even vuurspuwend als het gebergte
in haar geboorteland El Salvador. Ze joeg menig man het hoofd op hol, ook tijdens haar huwelijk met Saint-Ex. De schrijver
van "De Kleine Prins" bracht zij dan ook vaak tot wanhoop. Andersom gebeurde dat trouwens ook. Wat dat betreft pasten zij
absoluut bij elkaar: zonder elkaar gingen ze dood van verdriet en in elkaars nabijheid maakten zij hun beider leven tot een
hel. Hun kennissen- en vriendenkring was oneindig groot. Zo gingen zij om met mensen als de schrijver Leon Wérth, de schilder en beeldhouwer Max Ernst, de schrijver - en onbetwiste leider van het surrealisme - André
Breton, met Antoine's uitgever Gallimard, de schrijver André Gide en de Zweeds-Amerikaanse filmactrice Greta Garbo. Geld,
vond Consuelo, is om op te maken. Veelzeggend is de titel van een paragraaf in het boek: "Banketten, vernissages, soupers
en cocktails". De financiële zorgen van deze lat-relatie avant la lettre stonden dan ook in schril contrast met hun
vindingrijkheid om problemen op te lossen - of juist te ontkennen -, met hun creativiteit en hun talloze vriendschappen.
Tientallen jaren is Consuelo door familieleden en biografen van Saint-Ex negatief afgeschilderd of juist
doodgezwegen. Simone, de zus van Antoine, noemde deze vrouw met 'een melodieus lichaam' 'een slet'. Zij werd afgedaan als
de vrouw die Saint-Ex ongelukkig maakte. Aan andere aspecten werd weloverwogen voorbijgegaan. Webster toont aan dat Antoine
de Saint-Exupéry tot zijn laatste fatale missie in 1944 als oorlogspiloot, zielsveel hield van zijn 'gouden veer' Consuelo.
(O ironie: de Spaanse naam Consuelo betekent 'troost'.)
"'Consuelo, bedankt dat je mijn vrouw bent' schreef hij kort voor zijn dood. 'Als ik gewond ben,
heb ik iemand die me verzorgt. Als ik sneuvel, heb ik iemand om op te wachten in de eeuwigheid. Als
ik terugkeer, heb ik iemand om naar terug te keren.'"
De auteur bewijst onomstotelijk dat niet Antoine's moeder (zoals voordien meestal beweerd werd) maar Consuelo
de roos in het sprookje over de kleine prins is. Haar Latijnse, eruptieve persoonlijkheid zorgde er voor dat haar man en zijzelf
onsterfelijk werden. Na zijn dood wijdde zij zich aan schilderen en beeldhouwen. Haar grote liefde heeft zij meermalen uit
weerbarstige steen bevrijd. Zij stierf op 28 mei 1979 en werd op de Parijse begraafplaats Père-Lachaise begraven.
Wie Antoine de Saint-Exupéry beter wil leren kennen dient Maria Consuelo Suncin de Saint-Exupéry, deze verboden
tropische vrucht, te kennen. Het boek van Paul Webster, geïllustreerd met ruim twintig zwart-wit foto's en puttend uit vele
bronnen, biedt daartoe een uitstekende gelegenheid.
© Jan Bontje 2001/2004
