In 28 hoofdstukken nemen van Kooten en grafisch ontwerper Ewald Spieker onze letters onderhanden, waarbij van Kooten ogenschijnlijke 'nonsens' verkoopt waarachter een intelligente levensbeschouwing schuilgaat, terwijl de graficus zich uitleeft in de vormen die letters oproepen in zijn brein. Alleen al sommige titels van onderwerpen die Van Kooten en Spieker elk op hun eigen manier behandelen zijn het genieten waard: het verticale alfabet, de a van alles, de lage c, stoepografie, f for fake, stokletters, de iele i, die jees, de keo leoit, de Mmmmmm, de bevlekking van de hemel, de achterstevoren P, het stenen krijtperk, die man is sh, de slappe t, het kutteken, ruimteletters, ik in het meervoud, de enge Y, spoorzoeken en zwierschrift.

Ewald Spieker (1950) studeerde op de Rietveld Academie, waar hij later ook les gaf, en werkt sinds 1974 in Amsterdam; zijn werk is te zien in musea en bibliotheken. Dit kijkleesboek is een verzameling schitterende schrijfsels naast gracieuze grafische illustraties op paginagrootte! Van Kooten ziet overal letters in, zoals hij ons laat weten in

In allerhande zaken kun je een letter

verstopt zien liggen, zitten of staan:

in de slapende tuinslang

een haar in de wastafel

je eigen ontlasting

een sliertje spaghetti

in het snoer van je muis

een afgelegde ketting

een boomtak of mikadostokjes

ijsbloemen of raamcondens

in iemand zijn rimpels

in goed gevallen elastiekjes

en in de met vers zwart

asfaltgietsel gerepareerde

scheuren in het wegdek,

al zijn dat eerder

Japanse karakters

dan westerse letters.

Maar nog nooit heb ik een letter

uit een wolk kunnen halen.

Wel op een vakantie in Italië

het profiel van Harry Mulisch

hoog boven ons zien drijven

en Generaal de Gaulle

en vlak achter elkaar

Ronald en Frank de Boer.

En tot nu toe in totaal

wel zevenmaal Jan Wolkers

frontaal aan de hemel zien staan.

Maar waarschijnlijk

wil ik dat te graag.

Ook zijn gevoel voor de schoonheid van spelling laat van Kooten op ons los: het is toch veel minder onnozel niets achter je bureau te doen en te spelen met een paperclip dan achter je buro? Jeugdherinneringen worden opgehangen aan letters; het luchtschijven wordt de bevlekking van de hemel genoemd. 'Letterlust - de naam is ontleend aan een gedicht van Joost van den Vondel - omschrijft precies het gevoel dat Ewald Spieker en ik ervaren wanneer wij ons, in het hart van dit digitale tijdperk, vermeien in de gedrukte en geschreven vormen van het alfabet.'

Een fraai boek om vele malen door te bladeren, urenlang van één enkele bladzijde te genieten, het node weg te leggen en toch gauw weer even maar in te kijken... Genieten: dat is het woord dat me te binnen schoot bij het eerste aanraken van dit boek. Een wellust voor het oog, een pièce de résistance voor letterlustigen, leeslieverds, handschriftheiligers en typografiegravers.

© Jan Bontje 2003