Weekblad Spijkenisse 29 april 2003
Aangewezen om te heersen
Alle dieren waren aanwezig. Nou ja, niet alle: de mensen ontbraken, want die vonden dat de andere dieren niet het recht
hadden zich te verzetten tegen de belangen van de mens. Volgens de Homo Sapiens beschikten de andere dieren niet over de kennis
die nodig is om te beslissen over zulke belangrijke zaken als werkverschaffing, vleesvoorziening, melk-, zijde- en eiproductie,
laat staan over zoiets abstracts als het algemeen belang. Veel dieren hadden zich noodgedwongen bij deze situatie neergelegd.
Kwade tongen beweerden echter dat de mensen alleen maar handelden uit eigenbelang. De discussies in de Algemene Vergadering
verliepen zeer heftig. Toen de schapen stelden dat de mensen nu eenmaal waren aangewezen om te heersen, wilden de katachtigen
weten door wie of wat dan wel! De schapen noemden de katachtigen oproerkraaiers en scholden ze uit voor communisten, anarchisten
en terroristen. Zij betoogden dat de wereld zonder menselijke leiding zou vervallen tot chaos, waarop een hyena schamperde
dat ze dan maar eens in Afrika moesten komen kijken. Maar, stelden de katten in koor, jullie hebben nog steeds niet uitgelegd
hoe de mens aan zijn macht komt, of liever, waar hij de lef vandaan haalt ons te onderdrukken! Boegeroep en geloei, maar ook
luid applaus, overstemden gedurende enkele minuten elk debat. Toen de schapen antwoordden dat die macht van god kwam, brak
een groot tumult los. De bavianen krijsten verontwaardigd, de leeuwen brulden en de olifanten trompetterden luid hun protest.
De slangen sisten verontwaardigd en zelfs de wormen lieten zich horen door met miljoenen tegelijk in de maat op de banken
te roffelen. Ook de vage terriërs roerden zich. "Als god bestond zou hij in zijn eeuwige wijsheid de mensen nooit hebben toegestaan
zijn schepping stuk te maken. En als god niet bestaat, slaat jullie argument nergens op."
Men kwam er niet uit en besloot om de zaak voor te leggen aan de Speciale Raad, die was samengesteld uit de knapste dieren.
Ook daar beweerden de meeste leden dat de mensen de dieren mishandelden en zelfs proeven op ze verrichtten. Een uil uit het
oude Europa vergeleek de proeven, zoals chirurgische ingrepen zonder verdoving, met praktijken uit wat hij Het Derde Rijk
noemde. Sommige dieren huiverden bij die naam. Er kwamen nog veel meer beschuldigingen: te kleine hokken, legbatterijen, hanengevechten
en stierengevechten met dodelijke afloop, wrede jachtpartijen, vervuiling van de zee waardoor de vissen stierven, massaslachtingen
onder vee en pluimvee als de mens weer eens een ziekte had veroorzaakt, het inslaan van de schedels van zeehonden, het vergassen
van bontdieren om ze ongeschonden te kunnen villen
Het voorstel om de mensen hun macht te ontnemen werd ten slotte eenstemmig aangenomen. Het besluit kwam de dieren over
heel de wereld snel ter ore. De hanen kraaiden victorie en de olifanten schetterden de overwinning. De duiven brachten het
bericht naar alle delen van de wereld. Het verzet nam hand over hand toe. Overal ontstonden vormen van dierenzelfbestuur.
De mensen werden onttroond en gelijkgesteld met de dieren. Sindsdien behandelden mens en dier elkaar met respect. Van redeloze
wraak, zoals de mensen onderling wel vertoonden na heftige strijd, was gelukkig geen sprake. Zo leefden alle dieren, waartoe
de mensen immers ook behoorden, nog lang en gelukkig samen.
© Jan Bontje 2003
home
