Over de maatschappij:
Alleen in een socialistische samenleving kan de mens definitief de afstand
tussen geestelijke en lichamelijke arbeid overbruggen, de afstand die ten grondslag ligt aan de onderlinge vervreemding van
de mensen, van de verdeling der mensheid in regeerders en geregeerden en in antagonistische klassen, de afstand die onze ver
ontwikkelde technologie nu al overbodig maakt. (...)
_______________________________________________________________
Over het jood zijn:
(...) voor mij heeft de joodse gemeenschap alleen negatieve kenmerken.
Ik heb niets gemeen met de joden die zeggen Mea Sja'arim of met welk soort Israëlische nationalisten dan
ook. Ik voel me verbonden met de linkse Marxisten in Israël, maar ik voel me precies zo verbonden met de linkse krachten in
Frankrijk, Italië, Engeland, Japan of die massa's Amerikanen die ik in Washington en San Francisco ontmoette tijdens de protestbijeenkomsten
tegen de oorlog in Vietnam. Of moeten we nu soms terugvallen op het idee van raciale verbondenheid of zoiets als 'de banden
van het bloed' om daarvan de basis van de joodse gemeenschap te maken? Zou dat niet een mooie triomf zijn voor Hitler en zijn
gedegenereerde filosofie? (...) Ik ben jood omdat ik de joodse tragedie ervaar als mijn eigen tragedie; omdat ik de polsslag
van de joodse geschiedenis voel en ik zou alles willen doen om de werkelijke, niet de gewaande, veiligheid en het zelfrespect
van de joden veilig te stellen."
(Dit laatste citaat is te vinden in de bundel "Isaac Deutscher - DE NIET-JOODSE JOOD - Over het jood-zijn in de
moderen wereld" - Uitg. Het Wereldvenster, Baarn, 1969, blz. 62/63)
Isaac Deutscher (1907-1967) was een Pools-Engelse publicist. Hij werd, in zijn
eigen woorden, 'grootgebracht in een puur joodse omgeving, opgevoed in een streng-Talmoedische school. Ik droeg de orthodoxe
haarlokken en de kapota tot ik zeventien jaar was. Ik schreef Jiddisch en in het Jiddisch sprak ik op grote bijeenkomsten
van arbeiders.'
Deutscher publiceerde al op zestienjarige leeftijd gedichten in Poolse
literaire tijdschriften. Later studeerde hij literatuur, geschiedenis en filosofie en schreef belangwekkende biografische werken
over twee van de drie leiders van de Russische Oktoberrevolutie: Stalin en Trotski, overigens twee aartsvijanden.
(Zijn biografie over Lenin is nooit gereed gekomen, de dood was Deutscher te slim af.)
